Obiekt został zaprojektowany w ramach szeroko zakrojonych działań architektoniczno-urbanistycznych, mających na celu odbudowę i rewitalizację dawnego uzdrowiska położonego w Polsce. Choć budynek jest niewielki, wyróżnia się, ponieważ jest pierwszym obiektem widocznym przy wjeździe do miejscowości. Pawilon stanowi swoistą bramę do uzdrowiska Przerzeczyn-Zdrój i właśnie z tego powodu zdecydowano, że będzie pełnił funkcję punktu informacyjnego połączonego z niewielkim lokalem gastronomicznym oraz innymi usługami. W miejscu modernizowanego budynku znajdował się dotychczas nieużytkowany pawilon usługowy. Podjęto decyzję o zachowaniu fundamentów oraz słupów konstrukcyjnych istniejącego obiektu. Projektanci dążyli do otwarcia przestrzeni poprzez likwidację wszelkich barier użytkowych i wizualnych. W tym celu element konstrukcyjny został zamknięty w szklanej elewacji. Funkcje techniczne budynku umieszczono w jego centrum oraz przy ścianie zachodniej, co wymagało oddzielenia obiektu od sąsiedniej. Dzięki temu możliwe było otwarcie trzech stron budynku na otaczającą zieleń. Dalszym krokiem było wprowadzenie takich elementów konstrukcyjnych, które sprawiałyby wrażenie „lasu struktur” otoczonego naturalną zielenią. W związku z tym szczególną uwagę poświęcono minimalizacji wielkości dodatkowych elementów konstrukcyjnych oraz dopracowaniu detali wykończeniowych w celu utrzymania maksymalnej lekkości pawilonu. Wychodząc poza samą bryłę budynku, koncepcja integracji z pięknem istniejącego krajobrazu została również odzwierciedlona w zagospodarowaniu terenu. Oprócz zieleni zaplanowano ogród deszczowy jako element proekologicznych działań związanych z gospodarowaniem wodami opadowymi. Ścieżki prowadzące do przyległego historycznego parku zaprojektowano w formie wijących się, meandrujących tras pieszych, a elementy małej architektury zostały harmonijnie wkomponowane w kształty wytyczonych traktów.
